Udostępnij. U niektórych osób po podaniu szczepionki na COVID-19 pojawiają się skutki uboczne, takie jak gorączka, ból mięśni, dreszcze czy ogólne osłabienie. Amerykańska agencja rządowa Centers for Disease Control and Prevention (CDC) wyjaśnia, które skutki uboczne są naturalną reakcją organizmu, a które wymagają kontaktu z
Policja: kierowcy nie wiedzą, ile muszą odczekać po wypiciu alkoholu, aby prowadzić auto Młodzi kierowcy nie wiedzą, jak długo muszą odczekać po wypiciu danej ilości alkoholu, aby prowadząc auto mieć pewność, że są już trzeźwi - wynika z ankiety śląskiej policji. Co drugi badany przyznał, że zdarzyło mu się wsiadać za kierownicę bez takiej pewności. Młodzi kierowcy nie wiedzą, jak długo muszą odczekać po wypiciu danej ilości alkoholu, aby prowadząc auto mieć pewność, że są już trzeźwi - wynika z ankiety śląskiej policji. Co drugi badany przyznał, że zdarzyło mu się wsiadać za kierownicę bez takiej pewności.
Rodzaje szczepionek DTP (przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi) Szczepionka skojarzona DTP to tzw. szczepionka nieżywa. Ma ona za zadanie spowodować, by organizm dziecka wytworzył przeciwciała, które będą chronić go przed zachorowaniem na błonicę, tężec i krztusiec. Zawiera nieaktywne toksoidy - błoniczy i tężcowy - oraz:
Czy istnieje bezpieczna dla zdrowia dawka alkoholu – dzienna lub tygodniowa? Odpowiedź na to pytanie jest złożona. Sprawdź, kto i ile może wypić, aby utrzymać ryzyko szkód na niskim poziomie. Fot. PAP/T. Waszczuk Ze świata nauki docierają do nas często sprzeczne informacje. Z jednej strony płyną doniesienia o tym, że umiarkowane i regularne spożycie alkoholu może przynosić ludziom pewne korzyści zdrowotne (np. zmniejszać ryzyko zawału serca), ale z drugiej płyną też doniesienia, że już jeden kieliszek alkoholu dziennie może zwiększać ryzyko zachorowania na raka ( układu pokarmowego). W efekcie wielu ludzi zadaje sobie pytanie: pić czy nie pić? A jeśli już pić, to czy istnieje bezpieczna dawka i ile ona wynosi? Osoby, które chcą konsumować alkohol w sposób świadomy i odpowiedzialny lub też chcą zadbać o zdrowie swoich bliskich (spożywających alkohol), mogą znaleźć odpowiedzi na te pytania w eksperckich rekomendacjach dotyczących tzw. picia o niskim ryzyku szkód. Piwo, wino czy wódka: co wybrać? W praktyce, nie ma to większego znaczenia, bo wszystkie te napoje zawierają alkohol etylowy, czyli substancję toksyczną i psychoaktywną, która charakteryzuje się szybkim wchłanianiem z błony śluzowej układu pokarmowego do krwi. „Aby utrzymać ryzyko szkód zdrowotnych wynikających ze spożycia alkoholu na niskim poziomie najbezpieczniej jest pić nie więcej niż 14 porcji alkoholu na tydzień” – czytamy w rekomendacjach opublikowanych przez rząd Wielkiej Brytanii, które zostały opracowane przez ekspertów medycznych na podstawie przeglądu aktualnych badań naukowych z całego świata, a także po szerokich, międzynarodowych konsultacjach. Powyższe zalecenie dotyczy w równym stopniu mężczyzn, jak i kobiet, którzy regularnie lub często piją alkohol – pod dowolną postacią. To bardzo ważne ujednolicenie, bo wcześniej, większość instytucji medycznych na świecie ustalała dla mężczyzn limity spożycia na wyższym poziomie niż w przypadku kobiet. Porcja alkoholu, według brytyjskich rekomendacji, to taka ilość piwa, wina lub napojów spirytusowych, która zawiera 10 ml lub 8 g czystego alkoholu etylowego. W praktyce oznacza to, że tygodniowy limit 14 porcji odpowiada w przybliżeniu: 6 kieliszkom 13-procentowego wina (po 175 ml każdy), 9 małym butelkom 5-procentowego piwa (po 330 ml każda), 14 kieliszkom 40-procentowej wódki (po 25 ml każdy). „Jeśli regularnie pijesz do 14 porcji alkoholu tygodniowo, to najlepiej jest rozłożyć ich konsumpcję równomiernie na 3 lub więcej dni. Wypicie takiej ilości w ciągu jednego lub dwóch dni w tygodniu zwiększa ryzyko śmierci z powodu chorób przewlekłych, wypadków i urazów” – ostrzegają brytyjscy eksperci. Na tym jednak nie koniec ważnych wniosków. Brytyjscy eksperci podkreślają, że coś takiego jak bezpieczne picie tak naprawdę nie istnieje – zwłaszcza w odniesieniu do osób, które spożywają alkohol regularnie. "Nie ma całkowicie bezpiecznej, nie niosącej żadnego ryzyka dla zdrowia ilości alkoholu. Można jedynie mówić o ilości, z którą wiąże się niskie ryzyko" – czytamy w brytyjskich dokumentach rządowych. Autorzy rekomendacji podkreślają, że ryzyko rozwoju wielu poważnych problemów zdrowotnych, w tym raka przełyku czy raka piersi, zwiększa się z każdą dodatkową porcją konsumowanego regularnie alkoholu, począwszy już od pierwszej. Dlatego, wszystkim tym, którzy często spożywają alkohol eksperci rekomendują ograniczenie jego konsumpcji, np. poprzez praktykowanie w każdym tygodniu kilku dni bez alkoholu (drink free-days). Warto w tym miejscu wspomnieć, że w poprzedniej edycji brytyjskich rekomendacji dotyczących konsumpcji alkoholu (opracowanych ponad 20 lat wcześniej, a konkretnie w 1995 r.) obowiązywały znacznie wyższe i do tego dzienne limity spożycia. Mężczyznom zalecano wtedy nie przekraczać 3-4 porcji alkoholu na dzień (co dawało nawet 28 porcji tygodniowo), a kobietom 2-3 porcji (czyli 21 tygodniowo). Jak widać, zmiany w brytyjskich zaleceniach są więc znaczące, żeby nie powiedzieć rewolucyjne i obecnie czynią te normy jednymi z najsurowszych na świecie. Alkoholowa etykieta: pić trzeba umieć W zaktualizowanych brytyjskich rekomendacjach znalazło się również coś dla osób, które piją alkohol rzadko. Chodzi o osoby pijące tylko przy pojedynczych okazjach. Rzecz jasna, z takim modelem picia też wiąże się ryzyko dla zdrowia. Oto co radzą eksperci, aby utrzymać ryzyko związanych z tym szkód na niskim poziomie: ograniczyć całkowitą ilość spożywanego wtedy alkoholu, pić wolniej, pić przy jedzeniu, pić też wodę, pić w bezpiecznym miejscu, pić w towarzystwie znanych, zaufanych osób, zaplanować zawczasu bezpieczny sposób powrotu do domu. W tym przypadku chodzi przede wszystkim o ryzyko takich szkód jak: wypadki pod wpływem alkoholu, utrata kontroli nad swoim zachowaniem, zła ocena ryzyka w różnych niebezpiecznych sytuacjach, angażowanie się w przygodny seks bez odpowiedniego zabezpieczenia, itd. Brytyjskie rekomendacje podkreślają ponadto, że kobiety w ciąży nie powinny w ogóle spożywać alkoholu, w związku z ryzykiem rozwoju wad płodu i innych groźnych powikłań. Do innych wrażliwych grup populacyjnych, którym zaleca się dużą ostrożność w używaniu alkoholu eksperci zaliczają: młodzież, seniorów, osoby z niedowagą, osoby przyjmujące leki i osoby chore. Ale brytyjscy eksperci przyznają, że jest jedna grupa populacyjna, która może odnieść pewne korzyści zdrowotne (tzw. kardioprotekcyjne, czyli ochronne dla serca), dzięki spożywaniu umiarkowanych ilości alkoholu (około 5 porcji tygodniowo). Chodzi o kobiety po 55. roku życia. Eksperci dodają jednak od razu, że istnieją inne skuteczne sposoby wzmacniania serca, jak np. aktywność fizyczna. Sprawdź, czy twoje picie jest bezpieczne Na koniec warto przypomnieć, że wyróżnia się cztery różne modele spożywania alkoholu – poza abstynencją – w zależności od intensywności picia. Poza opisywanym już piciem o niskim ryzyku szkód, jest jeszcze picie ryzykowne, picie szkodliwe i uzależnienie od alkoholu. Jeśli chcesz sprawdzić, na ile bezpieczny lub ryzykowny jest twój aktualny model picia możesz wejść na stronę internetową Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (PARPA) i skorzystać z dostępnego tam testu autodiagnostycznego (Testu Rozpoznawania Zaburzeń Związanych ze Spożywaniem Alkoholu AUDIT). Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje, że co roku 3,3 mln śmierci jest spowodowanych szkodliwym piciem alkoholu (co stanowi blisko 6 proc. wszystkich zgonów na świecie). Według WHO szkodliwe picie jest czynnikiem ryzyka ponad 200 różnego rodzaju chorób i szkód zdrowotnych. Liczbę osób uzależnionych od alkoholu szacuje się w Polsce na około 600 tys., zaś osób pijących alkohol szkodliwie na 2,5 mln. Ich bliscy często borykają się z zespołem współuzależnienia, zatem tych, którym alkohol szkodzi jest znacznie więcej. Wiktor Szczepaniak ( Edukacyjna strona internetowa na której można znaleźć kalkulator obliczający liczbę porcji alkoholu, a także kalorii zawartych w różnych typach napojów alkoholowych Strona internetowa Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (PARPA)
Do niekorzystnej interakcji może dojść, jeżeli po szczepieniu MMR lub przeciwko ospie wietrznej konieczne będzie podanie preparatu zawierającego przeciwciała. Do replikacji wirusa szczepionkowego oraz stymulacji odporności najczęściej dochodzi w ciągu 1–2 tygodni po szczepieniu.
Nie ma dowodów, że spożywanie alkoholu po przyjęciu szczepionki przeciw COVID-19 wpływa negatywnie na jej działanie – poinformował brytyjski regulator ds. leków MHRA. Od kiedy rozpoczęły się masowe szczepienia przeciw COVID-19, pojawiają się wątpliwości co do tego, czy można spożywać alkohol niedługo przed i w dniach po szczepieniu. Podsyciły je prawdopodobnie doniesienia z Rosji o zaleceniach tamtejszych ekspertów, by ograniczyć picie alkoholu, aby nie zmniejszyć działania szczepionki. Szczepionka przeciw COVID-19 a alkohol Głos w tej sprawie zabrała brytyjska agencja rządowa, Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych i Wyrobów Medycznych (MHRA). – Nie ma obecnie dowodów, że picie alkoholu wpływa na skuteczność szczepionek przeciw COVID-19 – oświadczyła rzeczniczka MHRA. – Możemy doradzić, by każda osoba, która ma wątpliwości w tej sprawie, porozmawiała ze swoim lekarzem – dodała. Szczepionka a alkohol Choć np. w Polsce nie ma oficjalnych zaleceń rządu w tej sprawie, to eksperci twierdzą, że nie ma się czym martwić. Co ważne, badania nad szczepionkami Moderna i Pfizer-BioNTech nie wymagały od uczestników badania unikania alkoholu, a w wynikach nie poinformowano o osobach mających problemy po wypiciu alkoholu. Uspokajające głosy płyną także ze Stanów Zjednoczonych. Dyrektor Centrum Badań nad Wirusami z Uniwersytetu Kalifornijskiego Ilhem Messaoudi podkreślała, że choć intensywne spożycie alkoholu ogólnie obniża odporność, to umiarkowane spożycie w okresie szczepienia nie ma wpływu na działanie preparatów przeciw COVID-19. – Jeżeli pijesz z umiarem, spożycie alkoholu w okresie szczepienia nie stanowi ryzyka – wskazała. Podkreśliła jednak, że trzeba mieć dużą świadomość tego, co tak naprawdę oznacza "umiarkowane picie". Jak zaznaczyła, nadużywanie alkoholu wpływa negatywnie na wiele układów, w tym układ odpornościowy. – Nie ma potrzeby powstrzymywania się od spożywania alkoholu po żadnej z dawek szczepionki na COVID-19 – wtórował dr Sandro Cinti, specjalista od chorób zakaźnych w Michigan Medicine. – Nie ma dowodów ani wskazówek CDC, które sugerowałyby, że należy to zrobić. Czytaj też:Złote „kody zdrowia” dla zaszczepionych przeciwko koronawirusowi w Chinach Źródło: Zdrowie / The Telegraph
Ich zdaniem po fali pandemii koronawirusa możemy się zmagać z falą długofalowych zmian w organizmie dotykających układu nerwowego, wywołanych przez wirusa. PŁUCA: SARS-CoV-2 uderza przede wszystkim w płuca, powodując ostre śródmiąższowe zapalenie płuc. Niestety powikłania po chorobie COVID-19 mogą być poważne.
Szczepionka AstraZeneca przeciwko COVID-19 już na początku lutego trafi do Polski. Natychmiast rozpoczną się nią szczepienia nauczycieli do 60 roku życia a następnie kolejnych osób z grupy 1c Narodowego Programu Szczepień. Dla kogo zalecana jest szczepionka AstraZeneci? Jaka jest skuteczność szczepionki AstraZeneci? Czy szczepionka powoduje skutki uboczne? Przedstawiamy najważniejsze informacje. Co to jest szczepionka COVID-19 AstraZeneca? COVID-19 Vaccine AstraZeneca jest szczepionką stosowaną w celu zapobiegania chorobie COVID19 wywołanej przez wirusa SARS-CoV-2. Szczepionkę COVID-19 Vaccine AstraZeneca podaje się osobom dorosłym w wieku 18 lat i starszym. Szczepionka pobudza układ immunologiczny (naturalny układ obronny organizmu) do wytwarzania przeciwciał oraz wyspecjalizowanych białych krwinek, które zwalczają wirusa, tym samym zapewniając ochronę przed COVID-19. Żaden ze składników tej szczepionki nie może powodować COVID-19. Kiedy nie podawać szczepionki AstraZeneca? Przeciwwskazaniem do podania szczepionki jest uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników tej szczepionki. Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed przyjęciem szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką: - Jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiła ciężka reakcja alergiczna po podaniu jakiejkolwiek innej szczepionki lub po podaniu szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca w przeszłości; - Jeśli pacjent kiedykolwiek zemdlał po wkłuciu igły; - Jeśli obecnie pacjent przechodzi ciężkie zakażenie, któremu towarzyszy wysoka temperatura (powyżej 38°C). Pacjent może jednak przyjąć szczepionkę, jeśli występuje u niego niewielka gorączka lub zakażenie górnych dróg oddechowych, takie jak przeziębienie; - Jeśli u pacjenta występuje problem z krzepnięciem krwi lub powstawaniem siniaków lub jeśli pacjent przyjmuje leki rozrzedzające krew (w celu zapobiegania zakrzepom krwi); - Jeśli układ odpornościowy pacjenta nie działa prawidłowo (niedobór odporności) lub jeśli pacjent przyjmuje leki osłabiające układ odpornościowy (takie jak kortykosteroidy w dużych dawkach, leki immunosupresyjne lub leki przeciwnowotworowe). W przypadku braku pewności, czy któryś z powyższych punktów dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce przed przyjęciem szczepionki. Skuteczność szczepionki AstraZeneca Tak, jak w przypadku każdej innej szczepionki, cykl 2 dawek szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca może nie zapewniać pełnej ochrony wszystkim osobom, które ją otrzymały. Nie wiadomo, jak długo ochrona ta będzie się utrzymywać. Obecnie istnieją ograniczone dane dotyczące skuteczności szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca u osób w wieku 55 lat i starszych. Szczepionka COVID-19 Vaccine AstraZeneca nie jest zalecana do stosowania u dzieci w wieku poniżej 18 lat. Obecnie nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania szczepionki COVID19 Vaccine AstraZeneca u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Szczepionka COVID-19 Vaccine AstraZeneca a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować oraz o jakichkolwiek niedawno otrzymanych lub zaplanowanych szczepieniach. Ciąża i karmienie piersią a szczepienie na COVID-19 Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinien poradzić się lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki przed przyjęciem tej szczepionki. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Niektóre z działań niepożądanych szczepionki COVID-19 mogą tymczasowo wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. W przypadku złego samopoczucia po szczepieniu nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Należy poczekać aż działania te ustąpią przed przystąpieniem do prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Szczepionka COVID-19 Vaccine AstraZeneca zawiera sód i alkohol (etanol) Ta szczepionka zawiera mniej niż 1mmol sodu (23mg) na dawkę 0,5 ml, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”. Ta szczepionka zawiera 2 mg alkoholu (etanolu) na dawkę 0,5 ml. Niewielka ilość alkoholu w tym leku nie spowoduje żadnych zauważalnych skutków. Jak podaje się szczepionkę COVID-19 Vaccine AstraZeneca? Szczepionkę COVID-19 Vaccine AstraZeneca podaje się jako wstrzyknięcie 0,5 ml do mięśnia (najczęściej górnej części ramienia). W trakcie i po każdym wstrzyknięciu szczepionki lekarz, farmaceuta lub pielęgniarka będą obserwować pacjenta przez około 15 minut, w celu monitorowania objawów reakcji alergicznej. Pacjent otrzyma 2 wstrzyknięcia szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca. Drugie wstrzyknięcie można podać w okresie od 4 do 12 tygodni po pierwszym wstrzyknięciu. Pacjent zostanie poinformowany, kiedy musi przyjść ponownie w celu otrzymania drugiej dawki szczepionki. Po podaniu jako pierwszej dawki szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca, pacjent powinien otrzymać jako drugą dawkę także szczepionkę COVID-19 Vaccine AstraZeneca, aby ukończyć cykl szczepienia. Nieprzyjęcie drugiej dawki szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca W przypadku pominięcia wyznaczonej wizyty w celu przyjęcia drugiej dawki należy skonsultować się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką. Ważne jest, aby pacjent powrócił po drugą dawkę szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca. W przypadku pominięcia zaplanowanej drugiej dawki, pacjent może nie być w pełni chroniony przed COVID-19. Skutki uboczne szczepionki AstraZeneca Jak każdy lek, ta szczepionka może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. W przypadku zaobserwowania jakichkolwiek działań niepożądanych niewymienionych w ulotce, należy poinformować o nich lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę. W przypadku wystąpienia objawów ciężkiej reakcji alergicznej pacjent powinien natychmiast uzyskać pomoc medyczną. Takie reakcje mogą obejmować połączenie którychkolwiek z niżej wymienionych objawów: uczucie omdlenia lub oszołomienia zaburzenia rytmu serca duszność świszczący oddech obrzęk ust, twarzy lub gardła pokrzywka lub wysypka nudności lub wymioty ból brzucha. Możliwe działania niepożądane, które mogą wystąpić po podaniu szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca: Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób) - tkliwość, ból, ciepło, swędzenie lub siniaki w miejscu wstrzyknięcia - uczucie zmęczenia (znużenia) lub ogólne złe samopoczucie - dreszcze lub uczucie gorączki - ból głowy - mdłości (nudności) - ból stawów lub ból mięśni Często (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 osób) - obrzęk lub zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia - gorączka (>38°C) - wymioty lub biegunka Niezbyt często (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 100 osób) - senność lub zawroty głowy - zmniejszony apetyt - powiększone węzły chłonne - nadmierne pocenie się, swędzenie skóry lub wysypka Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do: Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C PL-02 222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku. Co zawiera szczepionka COVID-19 Vaccine AstraZeneca? Jedna dawka (0,5 ml) zawiera: Adenowirus szympansi z sekwencją kodującą glikoproteinę S (ang. Spike) wirusa SARS-CoV-2 ChAdOx1-S * , nie mniej niż 2,5 x 108 jednostek zakaźnych *Wytworzony w genetycznie zmodyfikowanych, ludzkich embrionalnych komórkach nerki (HEK) 293, z wykorzystaniem technologii rekombincji DNA. Ten lek zawiera organizmy modyfikowane genetycznie (GMO). Inne substancje pomocnicze to: L-histydyna, L-histydyny cholorowodorek jednowodny, magnezu chlorek sześciowodny, polisorbat 80 (E433), sacharoza, disodu edetynian (dwuwodny), woda do wstrzykiwań. Źródło: ulotka i charakterystyka produktu leczniczego zamieszczona na
Katarzyna Grzęda-Łozicka. 06.05.2021 17:07. 67-latka zmarła 11 godzin po szczepieniu przeciwko COVID-19. Karetka dotarła na miejsce dopiero po godzinie (arch. prywatne) Pani Elżbieta zmarła 29 marca o godzinie 22:39. Kilkanaście godzin wcześniej została zaszczepiona na COVID-19 preparatem firmy AstraZeneca.
Na temat szczepionek od czasu do czasu pojawiają się różne „rewelacje”– że nic nie dają albo wręcz szkodzą. Jedni szczepią regularnie siebie i dzieci, inni boją się tego robić. Jak jest naprawdę ze szczepionkami? Spis treściPrawda o szczepionkachJak działają szczepionki skojarzone? [WIDEO]Fałszywe twierdzenia o szczepionkach Zestawmy najbardziej popularne stwierdzenia o szczepionkach. Jednak, które z nich są prawdziwe, a które fałszywe. Oto krótka „ściągawka”. Prawda o szczepionkach Najlepszym sposobem na wirusy jest szczepionka Tak. Nie wynaleziono jeszcze lekarstwa, które potrafiłoby rozprawić się z wszystkimi wirusami. Nie działają na nie antybiotyki. Dlatego leczenie chorób wirusowych jest bardzo trudne. Na dodatek niosą one poważne powikłania, które mogą prowadzić np. do trwałego uszkodzenia wątroby, serca, zmian neurologicznych, a nawet śmierci. Najlepszym sposobem uniknięcia komplikacji jest szczepienie. Najwięcej szczepionek podaje się niemowlętom Tak. System odpornościowy małych dzieci nie potrafi jeszcze poradzić sobie z drobnoustrojami. Wprawdzie dziecko rodzi się z tzw. odpornością pierwotną, ale przekazane przez mamę przeciwciała chronią malucha na krótko, potem ich poziom obniża się stopniowo. Szczepionki pobudzają układ odpornościowy malucha do odpierania ataków, dając skuteczną ochronę przed drobnoustrojami. Po szczepieniu może pojawić się gorączka Tak. Do 48 godzin od szczepienia mogą pojawić się tzw. odczyny poszczepienne. Opuchlizna, zaczerwienie, bolesność w miejscu zastrzyku to typowe reakcje miejscowe na szczepionkę. Możemy czuć się rozbici, mieć bóle głowy, brak apetytu, podwyższoną temperaturę, czasem dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych. Nasilenie objawów zależy od indywidualnej wrażliwości. Gdy wystąpią, trzeba położyć zimny okład z roztworu sody oczyszczonej, zażyć lek przeciwgorączkowy i więcej odpoczywać. W dniu szczepienia należy unikać forsownych ćwiczeń i alkoholu (szczepionka gorzej się wówczas wchłania). Po 2–3 dniach dolegliwości powinny ustąpić. W razie wysokiej gorączki, wymiotów, biegunki, bladości skóry trzeba jak najszybciej zgłosić się do lekarza, żeby określił ich przyczynę. Takie sygnały mogą świadczyć o powikłaniach spowodowanych patologiczną reakcją organizmu na prawidłowo podaną szczepionkę (reakcja anafilaktyczna). Tylko osoby całkowicie zdrowe mogą się szczepić Tak. Każda osoba przed szczepieniem musi być zbadana – lekarz ogląda gardło i skórę, osłuchuje serce i płuca, pyta o przebyte choroby i zażywane leki, i na podstawie tego wywiadu kwalifikuje do szczepienia. Bezwzględnymi przeciwwskazaniami są ostra choroba z gorączką, osłabienie układu odpornościowego, nadwrażliwość na składniki szczepionki, silne reakcje poszczepienne na poprzednią dawkę. Nie dyskwalifikują natomiast miejscowe odczyny po poprzednich szczepionkach. Kobiety w ciąży szczepi się tylko wtedy, kiedy to naprawdę konieczne W ciąży dopuszczalne jest podanie szczepionki przeciwko grypie, WZW B, tężcowi, wściekliźnie, czyli szczepionki "zabite". Przeciwwskazane są szczepionki „żywe” (przeciw odrze, różyczce, śwince, ospie). W ciąży niewskazane są również szczepionki przeciwko chorobom tropikalnym. Jak jednak przekonuje dr n. med. Krzysztof Maj, ginekolog położnik, "Jeśli nie ma innego wyjścia, wokół szaleje epidemia albo nie możesz uniknąć wyjazdu do kraju, w którym dana choroba występuje w postaci endemicznej (tylko na tym obszarze), należy rozważyć zastosowanie szczepionek niewskazanych w ciąży (np. przeciw gruźlicy, meningokokom, durowi brzusznemu, żółtej febrze), biorąc pod uwagę potencjalne korzyści i ewentualne ryzyko". W związku z tym o szczepieniu w ciąży zawsze decyduje o tym ginekolog po konsultacji ze specjalistą chorób zakaźnych, wybierając mniejsze zło. Warto wiedzieć, że przypadku szczepienia przeciwko ospie wietrznej, zalecanego kobietom, które na nią nie chorowały i planują dziecko, z ciążą trzeba odczekać przynajmniej miesiąc, zaś w wypadku szczepionki przeciw różyczce – co najmniej 1–3 miesiące. Jak działają szczepionki skojarzone? [WIDEO] Fałszywe twierdzenia o szczepionkach Szczepienie się przeciw zapomnianym chorobom nie ma sensu Nie. Chociaż o takich schorzeniach jak Heinego-Medina (polio) czy błonica już się u nas prawie nie słyszy, szczepić się trzeba. Drobnoustroje szybko się rozprzestrzeniają i dopóki pojawiają się pojedyncze przypadki choroby, zmniejszenie liczby szczepień grozi wystąpieniem epidemii. Na przykład w ubiegłej dekadzie w Rosji na skutek zaniedbania szczepień zanotowano tyle śmiertelnych zachorowań na błonicę, co w czasie II wojny światowej! Szczepionka może wywołać chorobę, przed którą miała chronić Nie. Nowoczesne szczepionki składają się z pozbawionych zdolności zakażania lub martwych drobnoustrojów albo ich fragmentów, więc zachorowanie w wyniku szczepienia jest praktycznie niemożliwe. Szczepionki „żywe” rzadko mogą spowodować niezwykle łagodną postać choroby, np. pojedyncze wykwity „ospopodobne”. Przypuszczenie, że szczepionka może wywołać chorobę, bierze się stąd, że czasem tuż przed lub po niej łapiemy infekcję i niesłusznie winimy za to szczepionkę. Wystarczą szczepienia obowiązkowe, inne są zbędne Nie. Szczepionki obowiązkowe nie chronią nas przed wszystkimi chorobami zakaźnymi występującymi w naszej strefie klimatycznej. Aby uzyskać pełne zabezpieczenie, trzeba je uzupełnić szczepieniami zalecanymi – są równie ważne, ale niestety odpłatne. Osoby, które nie zostały objęte obowiązkowymi szczepieniami, powinny zaszczepić się przeciw WZW typu A i B. Kto nie chorował, powinien też przyjąć szczepionkę skojarzoną przeciw odrze, śwince i różyczce oraz przeciw ospie wietrznej. Osobom z osłabioną odpornością zaleca się szczepienie przeciw pneumokokom, a tym, którzy przebywają w terenie zakleszczonym – przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu. Szczepionki skojarzone są niebezpieczne, bo zawierają dużo wirusów Nie. Mimo że chronią przed wieloma (od 2 do 6) chorobami, są bezpieczne. Na świecie stosuje się je od lat i nie stwierdzono, by miały działania uboczne. Szczepionki skojarzone mają tę przewagę nad pojedynczymi, że oszczędzają dziecku stresu, ponieważ dostaje mniej zastrzyków.. Jest też po nich mniej odczynów poszczepiennych. W ciągu pierwszych 2 lat życia zgodnie z programem obowiązkowych bezpłatnych szczepień dziecko musi dostać aż 16 zastrzyków. Rodzice mogą jednak kupić szczepionki 5- lub 6-składnikowe, redukując liczbę zastrzyków do 7 albo 9. Jeden zastrzyk chroni przed chorobą do końca życia Nie. Poszczególne szczepionki stosuje się według różnych schematów (1, 2, 3, a nawet 4 dawki) w ściśle określonym terminie. Na przykład 2 dawki szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce dają ochronę już do końca życia, podobnie jak przeciw WZW A. Ale szczepionka przeciw durowi brzusznemu i kleszczowemu zapaleniu mózgu chroni przez 3 lata, a przeciw grypie tylko rok. Czytaj też: Gdzie można się zaszczepić? Nie ma obowiązku szczepienia przed podróżą do krajów egzotycznych Nie. Pewne szczepienia są obowiązkowe, na granicy trzeba pokazać zaświadczenie. Dlatego 2 miesiące przed wyjazdem w sanepidzie lub poradni chorób zakaźnych i tropikalnych warto dowiedzieć się, jakie szczepienia są koniecznie, a jakie zalecane. miesięcznik "Zdrowie"
Wybór wieku, w którym zaleca się dane szczepienie, uwzględnienia czynniki wpływające na skuteczność i bezpieczeństwo szczepienia, takie jak: ryzyko zachorowania na daną chorobę w różnych okresach życia, ryzyko niepożądanych odczynów poszczepiennych, możliwość odpowiedzi na szczepienie. Wskazane jest więc przestrzeganie
lvFc. 7mhc2c5e2y.pages.dev/3187mhc2c5e2y.pages.dev/2427mhc2c5e2y.pages.dev/3407mhc2c5e2y.pages.dev/1937mhc2c5e2y.pages.dev/1497mhc2c5e2y.pages.dev/1967mhc2c5e2y.pages.dev/287mhc2c5e2y.pages.dev/2887mhc2c5e2y.pages.dev/243
po jakim czasie po szczepieniu mozna pic alkohol
